„Rewitalizacja zabytkowego budynku internatu przy ulicy Mariańskiej 3 w Olsztynie”
Projekt realizowany przez Szkołę Policealną im. prof. Zbigniewa Religi w Olsztynie „ Rewitalizacja zabytkowego budynku internatu przy ul. Mariańskiej 3 w Olsztynie” dofinansowany jest z środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury na lata 2007-2013. Całkowita wartość projektu wynosi 4 866 193,39 zł w tym z środków EFRR 2 854 593,31 zł Benificjentem Projektu jest Samorząd Województwa Warmińsko- Mazurskiego.
Okres realizacji projektu ustalony został na rok 2011.
Przedmiotem inwestycji realizowanej w ramach Projektu jest rewitalizacja zabytkowego budynku internatu należącego do Szkoły Policealnej im. prof. Zbigniewa Religi w Olsztynie będącej jednostką Samorządu Województwa Warmińsko- Mazurskiego. Internat znajduje się w zabytkowym budynku z 1913 roku przy ul. Mariańskiej 3 będącym pod opieką Miejskiego Konserwatora Zabytków.
Rewitalizacja budynku obejmować będzie prace remontowo – budowlane zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz budynku oraz w obrębie jego otoczenia.
Wewnątrz budynku przewiduje się modernizację instalacji centralnego ogrzewania, założenie systemu sygnalizacji pożarowej służącej do wykrywania i sygnalizowania pożaru oraz wyremontowanie pomieszczeń pralni.
Wyremontowany zostanie dach wraz z mającą szczególne walory architektoniczne wieżyczką, rekonstrukcji ulegnie pierwotna elewacja budynku oraz będzie wykonana izolacja przeciwwilgociowa ścian piwnicy. Remont budynku nie doprowadzi do zmiany wyglądu i nie naruszy walorów historycznych obiektu.
Oświetlenie stylizowanymi latarniami podkreśli zabytkowy charakter budynku. Wykonane zostanie ogrodzenie na podmurówce z cegły klinkierowej, wypełnione przęsłami z metaloplastyki. Rozbiórce ulegną pozostałości fragmentów murów i pozostałości po schodach. Na tyłach budynku powstanie 14 miejsc parkingowych. Wybudowany zostanie dopasowany architektonicznie do obiektu budynek do gromadzenia odpadów stałych.
Zakres prac dotyczy również rewaloryzacji terenów zielonych wokół internatu. Planowane są niezbędne wycinki drzew oraz nasadzenia drzew, krzewów i bylin, renowacja trawników a także założenie ogrodu ziołowego.
W wyniku realizacji Projektu zabytkowy budynek internatu odzyska swoją dawną świetność, zwiększy się komfort, bezpieczeństwo oraz warunki zamieszkania młodzieży uczącej się w szkole.
Wyłoniony wykonawca robót remontowo budowlanych olsztyńska firma: Przedsiębiorstwo Budowlane „Witka” Krzysztof Krawczyk posiada duże doświadczenie w pracach związanych z renowacją zabytków np. ostatnio wyremontowane budynki w Olsztynie Komendy Miejskiej przy ul. Partyzantów 3, budynek biurowy w dawnym kompleksie koszar przy ul. Pstrowskiego 3 . Prace związane z renowacją zieleni prowadzić będzie firma PUDIZ Sp.z o.o. z Olsztyna.
Funkcje inżyniera projektu wykonywać będzie Olsztyńskie Biuro Regionalne firmy doradczej i inżynierskiej Grontmij Polska Sp. z o.o.z z siedzibą w Poznaniu .
ZAKRES PRAC REALIZOWANYCH W RAMACH PROJEKTU
„Rewitalizacja zabytkowego budynku internatu przy ulicy Mariańskiej 3 w Olsztynie”
- remont dachu
- remont elewacji
- izolacja fundamentów
- budowa oświetlenia zewnętrznego
- budowa ogrodzenia
- modernizacja sieci centralnego ogrzewania
- założenie systemu sygnalizacji pożarowej
- remont pralni
- budowa parkingu
- budowa budynku do usuwania odpadów stałych
- Rewaloryzacja terenów zielonych wraz z nasadzeniami
Artykuły
Budynek wybudowano w latach 1911-13. Nowy dom opieki miał powstać z uwagi na większe potrzeby miasta oraz pogorszanie się warunków w starym domu opieki przy ul. Dobromiejskiej (późniejsza Królewiecka).
Możliwość wybudowania podjęto na posiedzeniu rady miasta w 1905 roku natomiast wiążącą decyzję uchwalono następnego roku, nadając domu imiona cesarskiej pary Wilhelma i Augusty Wiktorii. Architektem realizującym projekt był Max Boldt- miejski architekt Olsztyna. Autorstwem Boldta jest wiele innych budynków, między innymi nowy Ratusz, zespół budynków straży pożarnej, gmach dzisiejszego Gimnazjum nr 11 oraz budynek sanatorium przeciwgruźliczego „Zdrowie kobiet” przy ul. Jagiellońskiej o architekturze nawiązującej do dawnego domu opieki przy ul. Mariańskiej.
W lipcu 1911 gotowy projekt skierowano do realizacji. Prace ukończono w 1913, mieściły się tu oddziały: położniczy, opiekuńczy, hospicjum i oddział pensjonariuszy płacących za pobyt.
Budynek usytuowany na niewielkim wzniesieniu na planie litery H. Bryła złożona jest korpusu głównego w kształcie prostokąta z dwoma ryzalitami na osi środkowej, oraz dwóch skrzydeł dostawionych prostopadle na krótkich bokach. Całość sprawia wrażenie jakby bryła posiadała szeroko wysunięte skrajne ryzality.
Dach pierwotny mansardowy. W latach 70-tych nadbudowano poddasze po obu stronach i elewacjach środkowego ryzalitu. Dach ryzalitu zakończony centralnie umieszczoną drewnianą latarnią.
Ściany elewacji podzielone pionowo na wielokondygnacyjne płaszczyzny wyodrębniające okna, dekorowane między kondygnacjami drobnym reliefowym ornamentem zamkniętym w dużym kasetonie.
Wysokie przyziemie wykonane w cegle licówce koloru czerwonego.
Na osi ryzalitu od frontu wejście główne z portalem w rodzaju naczółka złożonego z poziomego gzymsu wspartego na masywnych konsolach ze ślimacznicami.
Od marca do października Przedsiębiorstwo Budowlane WITKA Krzysztof Krawczyk przeprowadziło kompleksowy remont dachu oraz elewacji. Wymieniono pokrycie dachu wraz z naprawą wieżyczki. Usunięto uszkodzone i wtórne tynki, a następnie wykonano nowe. W trakcie prac udało się natrafić na pozostałości pierwotnego koloru, którym malowano ściany i wszystkie detale zarówno drewniane jak i tynkowane. Z badań wynikało, że całość malowano jednolicie na kolor piaskowy bez wyodrębnienia detali i podziałów tynków. Detale na elewacjach zachowały się w dość dobrym stanie, większość udało się naprawić bez konieczności rekonstrukcji. W sporej części również tynki zachowały się w zadowalającym stanie bez konieczności ich usuwania. Kompleksowej naprawy natomiast wymagał dach. Wymieniono pokrycie na nowe z wyjątkiem wieżyczki, gdzie w znacznej ilości odzyskano stare małe karpiówki i wykorzystano je ponownie.
Wiele pracy wymagał cokół z poważnymi uszkodzeniami cegieł oraz całkowitą wymianą spoin.
Materiały do pobrania
